top of page

Nan Goldin e o sentido da arte: falar a verdade.

Foto del escritor: escola imaxinadaescola imaxinada

Actualizado: 22 ene



Nan Goldin é, sen dúbida, unha das fotógrafas máis relevantes do século XX pola súa achega ao retrato documental. Nas súas fotografías, a modo de diario visual, móstranos a intimidade de persoas que foron esquecidas polo sistema, humanizándoas. De moza, sufriu malos tratos pola súa parella e utilizou o autorretrato para lembrarse a si mesma fronte á dependencia cara o seu abusador.



Neste blog, gustaríanos destacar a súa serie sobre a infancia Eden and After centrada en captar a esencia dos nenos e nenas antes de que a sociedade na que viven os converta en alguén como “a maioría”. En palabras da artista: “Antes de que teñan catro ou cinco anos teñen os seus propios mundos. Teño a idea de que os nenos veñen doutro planeta; lembran ese lugar».



Pero se hoxe queremos dedicarlle esta entrada é polo seu activismo a favor dos dereitos humanos.

Desde o comezo do xenocidio contra o pobo palestino numerosos artistas foron cancelados en Europa e Estados Unidos por pronunciarse en contra da guerra. Calquera voz crítica foi silenciada: desde as universidades, as redes sociais, as rúas ou o mundo da cultura.


É por iso que, o 22 de Novembro de 2024 cobrou un gran significado para o mundo da arte. Ese día, Nan Goldin, de 71 anos e orixe xudeo, inauguraba a súa exposición retrospectiva na Nationale Galerie en Berlin. Nan Goldin é unha das artistas contemporáneas de maior recoñecemento internacional polo seu destacado activismo. A súa campaña contra a industria farmacéutica pola crise dos opioides en EEUU foi recollida no documental A beleza e a dor, gañador do Óscar en 2023.


A artista aproveitou a presentación inaugural para dar un crítico e conmovedor discurso contra a guerra co obxectivo de que outros artistas alcen a súa voz sen medo a ser censurados. Como ela di “Se a unha artista na miña posición se lle permíte expresar a súa postura política sen ser cancelada, espero que poida achandar o camiño para que outros artistas falen sen ser censurados".


Animamos a escoitar o seu discurso a través da súa potente voz. Un discurso que, sen dúbida, é un exemplo de posicionamento moral que será estudiado e recordado no futuro. É importante sinalar que aquilo que chamamos cultura é o conxunto de saberes que nos permite o pensamento crítico e, por tanto, ningunha voz no marco dos dereitos humanos debe ser silenciada.


Nesta época de bulos e desinformación, as palabras de Nan Goldin resóannos con forza e lémbrannos que o sentido profundo da arte é sempre falar a verdade. Un fermoso propósito para levar ás escolas e ás rúas. Como nos recorda Sílvia Majoral os mestres tamén temos un espazo privilexiado para axudar aos nenos a adquirir os hábitos de informarse, de contrastar, de pensar por si mesmos, de atreverse a alzar a voz, de sentir empatía e de participar no mundo”.



TEXTO ÍNTEGRO DO DISCURSO TRADUCIDO:


Comezo cun período de silencio en honra dos mortos.

Por favor, garden os seus teléfonos e acompáñenme.

(4 minutos de silencio)


O silencio representa unha centésima de segundo por cada unha das 44.757 persoas asasinadas en Palestina polas forzas israelís.

A metade deles nenos,

10.000 deles enterrados baixo os entullos,

e as 3.516 persoas asasinadas en Líbano polas forzas israelís,

e os 815 civís israelís asasinados o 7 de outubro


Estás incómodo?

Iso espero.

Necesitamos sentirnos incómodos.

Sentir os nosos corpos asediados, aínda que só sexa un minuto.

Esas son as cifras oficiais, non obstante, hai outros informes que falan de 186.000 mortos directos e indirectos nesta guerra.


Por que sinto que teño que falar esta noite?

Esta é a retrospectiva da miña vida, pero nela non hai nada do ano pasado, e iso é o que falta.

O museo cumpriu a súa promesa de permitirme falar e agradézollo,

pero afirman que o meu activismo e a miña arte están separados, aínda que nunca fose así.

O último ano foi Palestina e Líbano para min.

Desde o 7 de outubro cústame respirar.

Sinto a catástrofe no meu corpo,

pero non está nesta exposición.


Por que me dirixo a ti, Alemaña?

Porque as linguas foron atadas, amordazadas polo goberno, a policía e a represión cultural.

Esta é a cidade que adoitabamos considerar un refuxio.

Máis de 180 artistas, escritores e profesores foron cancelados desde o 7 de outubro, algúns por algo tan banal como un me gusta en Instagram

Moitos deles palestinos, o 20% xudeus.


Por que falo aquí?

Decido usar esta exposición como plataforma

para amplificar a miña posición de indignación moral

ante o xenocidio en Gaza e Líbano.

Vexo a miña exposición como un caso de proba:

Se a unha artista na miña posición se lle permite expresar a súa postura política sen ser cancelada,

espero que poida achandar o camiño para que outros artistas poidan falar sen ser censurados.

Espero que ese sexa o resultado.


Por que non podo falar en Alemaña?

Criticar a Israel confundiuse con antisemitismo.

O antisionismo non ten nada que ver co antisemitismo.

Trátase dunha falsa equivalencia utilizada para manter a ocupación de Palestina e reprimir aos que alzan a voz.

A palabra antisemitismo converteuse nunha arma e perdeu o seu significado.

Ao declarar antisemita toda crítica contra Israel faise máis difícil definir e deter o odio violento contra os xudeus.

Estamos menos seguros


Iso é todo Alemaña?

Mentres tanto, ignórase a islamofobia.

O antisemitismo convertido en arma polo goberno diríxese contra a comunidade palestina deste país e contra quen se manifesta ao seu favor e a apoia.

Alemaña alberga a maior diáspora palestina de Europa.

Con todo, as protestas enfróntanse a cans policía, deportación e estigmatización.


Estás a escoitar Alemaña?

Onte, o máis alto tribunal penal do mundo, a Corte Penal Internacional,

emitiu oficialmente ordes de arresto contra Netanyahu e Galant por crimes de guerra

da inanición como método de guerra,

por crimes contra a humanidade,

polo ataque xeneralizado e sistemático da poboación civil de Gaza.

A Corte Penal Internacional fala de xenocidio,

A ONU fala de xenocidio,

Incluso o Papa fala de xenocidio.

Con todo, suponse que non debemos chamalo xenocidio.


Tes medo de oír isto, Alemaña?

Esta é unha guerra contra os nenos.

Aos nenos dispáraselles directamente á cabeza.

De media, 1 neno morre en Gaza cada 10 minutos.

Están a destruír intencionadamente á próxima xeración.

Os nenos que perden a toda a súa familia están a pedir morrer.


Que aprendeu Alemaña?

Os meus avós escaparon dos pogromos en Rusia.

Crecín sabendo sobre o Holocausto nazi.

O que vexo en Gaza lémbrame aos pogromos dos que os meus avós escaparon.

Nunca máis significa nunca máis para todos.

Israel defínese a si mesmo como a eterna vítima, o que significa que nunca pode ser culpado e por tanto é incapaz de victimizar a outros.


Por que non oes isto Alemaña?

Houbo un xenocidio desenvolvéndose nos nosos teléfonos durante os últimos 14 meses en tempo real.

O primeiro xenocidio retransmitido en directo.

Os xornalistas arriscan as súas vidas para enviarnos informes diarios, aínda que sexan branco de bombas e drons.

Desde o 7 de outubro asasinaron a 137 xornalistas.

A maioría palestinos.

Israel non quere que quede constancia.


Que non ves Alemaña?

Non podemos mirar cara a outro lado.

Imaxínasche que se puidera ver a guerra de Vietnam, a limpeza étnica de Bosnia ou mesmo o Holocausto en directo a través do teléfono?

Dariamos as costas?

Aínda que sexamos incapaces de cambiar o que está a ocorrer, debemos dar testemuño e amplificar as voces dos palestinos.

Pero aínda hai unha oportunidade para que o mundo interveña e deteña este horror.


Por que tes medo de oír isto Alemaña?

Hai unha erradicación total das condicións de vida de toda unha poboación.

Os xenerais israelís deixaron claras as súas intencións de “cortar o céspede”.

Trátase claramente dunha limpeza étnica.

Foi unha apropiación de terra desde o principio.

A maioría da poboación foi desprazada en múltiples ocasións,

e agora están a vender nas sinagogas de EE.UU verdadeiros terreos palestinos.

A perda de vidas civís foi intencionada.

Se houbese un terrorista nos túneles do metro de Nova York, lanzarían unha bomba de 2.000 libras sobre todo o metro?


Por que non podes ver isto Alemaña?

Tamén é un domicidio.

O 88% dos fogares foron destruídos en Gaza.

Case todos os palestinos foron desprazados á forza.

Toda a infraestrutura de Palestina foi destruída:

os hospitais, as escolas, as universidades, as bibliotecas...

Tamén é un xenocidio cultural.


Por que non ves isto Alemaña?

Nun país como Israel, onde todos son soldados, aceptouse a violencia extrema.

A crueldade e o cinismo convertéronse na norma.

Hai miles de horas de vídeos en TikTok de soldados cometendo crimes de guerra.

Procésanse a si mesmos,

esnaquizando casas, vestíndose con lenzaría feminina, celebrando a queima de pobos, xactándose de matar nenos.


 Diríxome a ti, Estados Unidos.

Esta matanza deteríase se EE.UU. deixa de armar a Israel.

Os EE.UU. gastaron 22 mil millóns de dólares en axuda militar a Israel.

O 69% das armas utilizadas nesta matanza son de fabricación estadounidense e o 30% proceden de Alemaña.

Non deixarei de falarche, Estados Unidos.

Esta non é só unha guerra israelí, é tamén unha guerra estadounidense.

As corporacións están a beneficiarse salvaxemente.

As súas accións disparáronse mentres Estados Unidos veta unha e outra vez as resolucións de cesamento do fogo.


Por que falo?

Porque defender os dereitos humanos non pode ser antisemita.

Porque uso palabras que a xente de aquí sente en perigo de dicir.

Porque Israel e Alemaña utilizan o Holocausto e a cultura da memoria para fabricar inocencia.

Porque as redes sociais están a apagar as voces prol-palestinas.

Pola fame negra intencionada de toda unha poboación.

Pola ocupación de 75 anos á que hai que poñer fin

Porque Líbano empeza a parecerse a Gaza


 Que debemos facer?

Millóns de persoas en todo o mundo piden a berros un cesamento do fogo, un embargo de armas.

Pero os seus gobernos non escoitan.

Temos que esixir un embargo de armas.

Mentres tanto, é hora de deixar de vixiar aos nosos aliados.

Se estamos no mesmo bando, debemos apoiarnos mutuamente, aínda que teñamos métodos diferentes.

A nosa dor e a nosa rabia deben canalizarse cara á acción.

O máis importante é saír á rúa.

Cuantos máis sexamos, máis seremos.



Nan Goldin,

This will not end well

Neue Nationalgalerie, Berlín

22/11/2024


 

Nan Goldin y el sentido del arte: hablar la verdad


Nan Goldin es, sin duda, una de las fotógrafas más relevantes del siglo XX por su aportación al retrato documental. En sus fotografías, a modo de diario visual, nos muestra la intimidad de personas que han sido olvidadas por el sistema y las humaniza. De joven, sufrió malos tratos por su pareja y utilizó el autorretrato para recordarse a sí misma frente a la dependencia hacia su abusador.



En este blog de educación nos gustaría destacar su serie sobre la infancia Eden and After, centrada en captar la esencia de los niños y niñas antes de que la sociedad en la que viven los convierta en alguien como “la mayoría”. En palabras de la artista: “Antes de que tengan cuatro o cinco años tienen sus propios mundos. Tengo la idea de que los niños vienen de otro planeta; recuerdan ese lugar».



Pero si hoy queremos dedicarle esta entrada es por su activismo a favor de los derechos humanos. Desde el comienzo del genocidio contra el pueblo palestino por parte del gobierno israelí, numerosos artistas han sido cancelados en Europa y Estados Unidos por pronunciarse en contra la guerra. Cualquier voz crítica contra Israel ha sido silenciada: desde las universidades, las redes sociales, las calles o el mundo de la cultura.

 

Es por eso, que el 22 de Noviembre de 2024, ha cobrado una gran significado para el mundo del arte. Ese día, Nan Goldin, inauguraba su exposición retrospectiva en la Nationale Galerie en Berlin. Nan Goldin, de 71 años y origen judío es una de las artistas de mayor reconocimiento internacional por su destacado activismo. Su campaña contra la industria farmacéutica por la crisis de los opioides en EEUU fue recogida en el documental La belleza y el dolor, ganador del Oscar en 2023.


La artista aprovechó la presentación inaugural para dar un crítico y conmovedor discurso contra la guerra con el objetivo de que otros artistas alcen su voz sin miedo a ser censurados. Como ella dice “Si a una artista en mi posición se le permite expresar su postura política sin ser cancelada, espero que pueda allanar el camino para que otros artistas hablen sin ser censurados“.

 

Animamos a escuchar su discurso, a través de su potente voz. Un discurso que, sin duda, es un ejemplo de posicionamiento moral, y será estudiado y recordado en el futuro. Es importante señalar que aquello que llamamos cultura es el conjunto de saberes que nos permite el pensamiento crítico y, por lo tanto, ninguna voz, en el marco de los derechos humanos, debe ser silenciada.

 

En esta época de bulos y desinformación las palabras de Nan Goldin nos resuenan con fuerza y nos recuerdan que el sentido profundo del arte es siempre hablar la verdad. Un hermoso propósito para llevar a las escuelas y las calles. Como nos recuerda Sílvia Majoral, “los maestros también tenemos un espacio privilegiado para ayudar a los niños a adquirir los hábitos de informarse, de contrastar, de pensar por sí mismos, de atreverse a alzar la voz, de sentir empatía y de participar en el mundo”.

 


TEXTO ÍNTEGRO DEL DISCURSO:


Comienzo con un periodo de silencio en honor de los muertos.

Por favor, guarden sus teléfonos y acompáñenme.

 

(4 minutos de silencio)

 

El silencio representa una centésima de segundo por cada una de las 44.757 personas asesinadas en Palestina por las fuerzas israelíes.

La mitad de ellos niños.

10.000 de ellos enterrados bajo los escombros,

y las 3.516 personas asesinadas en Líbano por las fuerzas israelíes

y los 815 civiles israelíes asesinados el 7 de octubre

 

¿Estás incómodo?

Eso espero.

Necesitamos sentirnos incómodos.

Sentir nuestros cuerpos asediados, aunque sólo sea un minuto.

Ésas son las cifras oficiales, sin embargo, hay otros informes que hablan de 186.000 muertos directos e indirectos en esta guerra.

 

¿Por qué siento que tengo que hablar esta noche?

Esta es la retrospectiva de mi vida, pero en ella no hay nada del año pasado, y eso es lo que falta.

El museo ha cumplido su promesa de permitirme hablar y se lo agradezco,

pero afirman que mi activismo y mi arte están separados, aunque nunca haya sido así.

El último año ha sido Palestina y Líbano para mí.

Desde el 7 de octubre me cuesta respirar.

Siento la catástrofe en mi cuerpo.

Pero no está en esta exposición.

 

¿Por qué me dirijo a ti, Alemania?

Porque las lenguas han sido atadas, amordazadas por el gobierno, la policía y la represión cultural.

Esta es la ciudad que solíamos considerar un refugio.

Ahora más de 180 artistas, escritores y profesores han sido cancelados desde el 7 de octubre,

algunos por algo tan banal como un like en Instagram

Muchos de ellos palestinos, el 20% judíos.

 

¿Por qué hablo aquí?

Decido usar esta exposición como plataforma

para amplificar mi posición de indignación moral

ante el genocidio en Gaza y Líbano.

Vi mi exposición como un caso de prueba.

Si a una artista en mi posición se le permite expresar su postura política sin ser cancelada,

espero que pueda allanar el camino para que otros artistas puedan hablar sin ser censurados.

Espero que ese sea el resultado.

 

¿Por qué no puedo hablar en Alemania?

Criticar a Israel se ha confundido con antisemitismo.

El antisionismo no tiene nada que ver con el antisemitismo.

Se trata de una falsa equivalencia utilizada para mantener la ocupación de Palestina y reprimir a los que alzan la voz.

La palabra antisemitismo se ha convertido en un arma y ha perdido su significado.

Al declarar antisemita toda crítica contra Israel se hace más difícil definir y detener el odio violento contra los judíos.

Estamos menos seguros

 

¿Eso es todo Alemania?

Mientras tanto, se ignora la islamofobia.

El antisemitismo, convertido en arma por el gobierno, se dirige contra la comunidad palestina de este país y contra quienes se manifiestan a su favor y la apoyan.

Alemania alberga la mayor diáspora palestina de Europa.

Sin embargo, las protestas se enfrentan a perros policía, deportación y estigmatización.

 

¿Estás escuchando Alemania?

Ayer, el más alto tribunal penal del mundo, la Corte Penal Internacional,

emitió oficialmente órdenes de arresto contra Netanyahu y Galant por crímenes de guerra,

por la inanición como método de guerra,

por crímenes contra la humanidad,

por el ataque generalizado y sistemático de la población civil de Gaza.

La Corte Penal Internacional habla de genocidio,

la ONU habla de genocidio,

incluso el Papa habla de genocidio.

Sin embargo, se supone que no debemos llamarlo genocidio.


¿Tienes miedo de oír esto, Alemania?

Esta es una guerra contra los niños.

A los niños se les dispara directamente a la cabeza.

De media, 1 niño muere en Gaza cada 10 minutos.

Están destruyendo intencionadamente a la próxima generación.

Los niños que pierden a toda su familia están pidiendo morir.

 

¿Qué ha aprendido Alemania?

Mis abuelos escaparon de los pogromos en Rusia,

Crecí sabiendo sobre el Holocausto nazi,

Lo que veo en Gaza, me recuerda a los pogromos que mis abuelos escaparon.

Nunca más significa nunca más para todos.

 

Israel se define a sí mismo como la eterna víctima, lo que significa que nunca puede ser culpado y por lo tanto es incapaz de victimizar a otros.

¿Por qué no oyes esto Alemania?

Ha habido un genocidio desarrollándose en nuestros teléfonos durante los últimos 14 meses en tiempo real.

El primer genocidio retransmitido en directo.

Los periodistas arriesgan sus vidas para enviarnos informes diarios, aunque sean blanco de bombas y drones.

Desde el 7 de octubre han asesinado a 137 periodistas.

La mayoría palestinos.

Israel no quiere que quede constancia.

¿Qué no ves Alemania?

No podemos mirar hacia otro lado.

¿Te imaginas que se pudiera ver la guerra de Vietnam, la limpieza étnica de Bosnia o incluso el Holocausto en directo a través del teléfono?

¿Habríamos dado la espalda?

Aunque seamos incapaces de cambiar lo que está ocurriendo, debemos dar testimonio y amplificar las voces de los palestinos.

Pero aún hay una oportunidad para que el mundo intervenga y detenga este horror.

 

¿Por qué tiene miedo de oír esto Alemania?

Hay una erradicación total de las condiciones de vida de toda una población.

Los generales israelíes han dejado claras sus intenciones de “cortar el césped”.

Se trata claramente de una limpieza étnica.

Fue una apropiación de tierra desde el principio.

La mayoría de la población ha sido desplazada en múltiples ocasiones, y ahora están vendiendo en las sinagogas de EE.UU. verdaderos terrenos palestinos.

La pérdida de vidas civiles ha sido intencionada,

¿Si hubiera un terrorista en los túneles del metro de Nueva York, lanzarían una bomba de 2.000 libras sobre todo el metro?

 

¿Por qué no puedes ver esto Alemania?

También es un domicidio.

El 88% de los hogares han sido destruidos en Gaza.

Casi todos los palestinos han sido desplazados a la fuerza.

Toda la infraestructura de Palestina ha sido destruida:

los hospitales, las escuelas, las universidades, las bibliotecas...

También es un genocidio cultural.

 

¿Por qué no ve esto Alemania?

En un país como Israel, donde todos son soldados, se ha aceptado la violencia extrema.

La crueldad y el cinismo se han convertido en la norma.

Hay miles de horas de vídeos en TikTok de soldados cometiendo crímenes de guerra.

Se procesan a sí mismos,

destrozando casas, vistiéndonos con lencería femenina celebrando la quema de pueblos, jactándose de matar niños.

 

Me dirijo a ti, Estados Unidos.

Esta matanza se detendría si EE.UU. deja de armar a Israel.

Los EE.UU. gastaron 22 mil millones de dólares en ayuda militar a Israel.

El 69% de las armas utilizadas en esta matanza son de fabricación estadounidense y el 30% proceden de Alemania.

No dejaré de hablarte, Estados Unidos.

Esta no es sólo una guerra israelí, es también una guerra estadounidense.

Las corporaciones se están beneficiando salvajemente.

Sus acciones se han disparado mientras Estados Unidos veta una y otra vez las resoluciones de alto el fuego.

 

¿Por qué hablo?

Porque defender los derechos humanos no puede ser antisemita.

Porque uso palabras que la gente de aquí se siente en peligro de decir.

Porque Israel y Alemania utilizan el Holocausto y la cultura de la memoria para fabricar inocencia.

Porque las redes sociales están apagando las voces pro-palestinas.

Por la hambruna intencionada de toda una población.

Porque la ocupación de 75 años a la que hay que poner fin.

Porque Líbano empieza a parecerse a Gaza.

 

 

¿Qué debemos hacer?

Millones de personas en todo el mundo piden a gritos un alto el fuego, un embargo de armas, pero sus gobiernos no escuchan.

Tenemos que exigir un embargo de armas.

Mientras tanto, es hora de dejar de vigilar a nuestros aliados.

Si estamos en el mismo bando, debemos apoyarnos mutuamente, aunque tengamos métodos diferentes.

Nuestro dolor y nuestra rabia deben canalizarse hacia la acción.

Lo más importante es salir a la calle.

Cuantos más seamos, más seremos.

 

Nan Goldin,

This will not end well

Neue nationalgalerie, Berlín

22/11/2024

 


 

Texto en inglés

 

I am starting with a period of silence in honor of the dead.

Please put your phones away and join me.

 

(4 min silence)

 

The silence represents 1/100 of a second for each of the 44,757

People killed in Palestine by Israeli forces

Half of them children

10000 of them buried under the rubble

And the 3,516 people killed in Lebanon by Israeli forces

And 815 Israeli civilians killed on October 7th

 

Were you uncomfortable?

I hope so.

We need to feel uncomfortable.

To feel our bodies under siege even for a minute.

Those are the official numbers, however there is other reporting that the direct and indirect death from this war is closer to 186.000.

 

Why did I feel I have to talk tonight?

This is my lifetime retrospective, but there is nothing in it from the past year, and that’s missing.

The museum has kept its promise to allow me to talk and I thank them

But they claim that my activism and my art are separate

even though that has never been the case.

The last year has been Palestine and Lebanon for me.

Since October 7th I found it hard to breathe

I feel the catastrophe in my body

But it’s not in this show.

 

Why am I talking to you Germany?

Because tongues have been tied

Gagged by the government, the police and the culture crackdown.

This is the city that we used to consider a refuge,

Now over 180 artists, writers and teachers have been cancelled since October 7th

Some for something as banal as a like on Instagram

Many of them Palestinian, 20% of them Jews.

 

Why am I talking here?

I decide to use this exhibition as a platform

To amplify my position of moral outrage

And the genocide in Gaza and Lebanon

I saw my show as a test case,

If an artist in my position is allowed to express the political stance without being canceled, I hope I am paving a path for other artists to speak out without being censored.

I hope that is the result.

Why can’t I speak Germany?

Critics of Israel has been conflated with antisemitism,

Antizionism has nothing to do with antisemitism,

This is a false equivalency

Used to maintain the occupation of Palestine and to suppress those who speak out.

The word antisemitism has been weaponized ant it slots its meaning.

In declaring all criticism against Israel as antisemitic it makes it harder to define and stop violent hatred against Jews.

We are less safe

 

Is that all Germany?

Meanwhile Islamophobia is being ignored.

The government’s weaponization of antisemitism is being aimed at the Palestinian community in this country, and those who speak out and support for them.

Germany is home of the largest Palestinian diaspora in Europe

Yet protests art met with police dogs, deportation and stigmatization.

 

Are you listening Germany?

Yesterday the highest criminal court in the world, the ICC,

Officially issued arrest warrants for Netanyahu and Galan

for war crimes of starvation as a method of warfare,

For crimes against humanity

For the widespread and systematic attack of the civilian population of Gaza.

The ICC is talking about genocide,

 The UN is talking about genocide,

Even the Pope is talking about genocide.

Yet we are not supposed to call it a genocide.

Are you afraid to hear this Germany?

This is a war against children.

Children are directly targeted shot in the head

On average child is kill in Gaza every 10 minutes.

They are intentionally destroying the next generation.

The children who lose their entire families are asking to die.

 

What have you learned Germany?

My grandparents escaped pogroms in Russia,

I was brought up knowing aobut the Nazi Holocaust,

What I see in Gaza, reminds me of the pogroms that my grandparents ecaped.

Never again means never again for everyone.

 

Israel defines itself as the eternal victim,

Whit means it can never be blamed and so is incapable of victimizing others.

Why can’t you hear this Germany?

There has been a genocide unfolding on our phones for the last 14 months in real time

The first genocice that’s ever been live streamed.

The heroic journalists are risking their lives to send us daily dispatches even as they are targeted by bombs and drones.

137 journalists have been targeted and killed since Octover 7th

Mostly Palestinian.

Irsael doesn’t want a record left.

What don’t you see Germany?

We cannot look away.

Can you imagine if it was possible to watch the war in Vietnam, the ethnic cleansing in Bosnia or even the Holocaust live streamed on your phone.

Would we have turned away?

Even if we are incapable to change what is going one, we need to bear witness, and we need to amplify the voices of the Palestinians.

But there’s still an opportunity for the world to step in and stop this horror.

 

Why are you afraid to hear this Germany?

There is a total eradication of the conditions for life of an entire population.

The Israeli generals have made their intentions clear, to mow the lawns.

This is clearly ethnic cleansing.

It was a land grab from the beginning.

Most people have been displaced multiple times, and now ther are selling waterfront real state on Palestinian land at synagogues in the US.

The loss of civilian life has been intentional,

If there was a terrorist in the tunnels of the New York subway system, would they drop a 2.000 pound bomb on the entire subway?

 

Why can’t you see this Germany?

It is a domicide as well.

88% of homes have been destroyed in Gaza.

Almost every Palestinian has been forcibly displaced.

The entire infrastructure of Palestine has been destroyed

The hospitals, the schools, the universities, the libraries…

It is also a cultural genocide.

 

Why can’t you see this Germany?

In a country like Israel, where everyone is a soldier, extreme violence has become accepted.

Cruelty and cynicism have become the norm.

There are thousands of hours of TikTok videos of soldiers committing war crimes.

They prosecute themselves

Smashing of homes, dressing us as women’s lingerie celebrating burning villages, bragging of killing children.

 

I am talking to you America.

This slaughter would stop if the US stopped arming Israel.

The US spent 22 billion dollars on military to aid to Israel.

69% of the weapons being used in this slaughter are US made and 30% come from Germany.

I will not stop talking to you America.

This is not just an Israeli war, it is also an American war.

Corporations are profiting wildly.

Their stocks have skyrocketed as the US vetoes cease resolutions over and over.

Why am I talking?

Because advocating for human rights cannot be antisemitic.

Because I use words people here feel in danger to say.

Because Israel and Germany use the Holocaust and memory culture to manufactured innocence.

Because social media is shutting down pro-Palestinian voices

Because of the intentional starvation of an entire population

Because the occupation of 75 years that has to be ended

Because Lebanon is beginning to look like Gaza

 

What do we need to do?

Millions of people around the world are screaming for a ceasefire, for an arms embargo but their governments are not listening.

We need to demand and arms embargo.

 

Meanwhile it is time to stop policing our allies.

If we are on the same side, we should support each other even if we have different methods.

Our grief and our anger need to be channeled into action.

The most important thing is to take to the streets.

The more of us there are, the more of us there are

 

 Nan Goldin,

This will not end well

Neue nationalgalerie, Berlin

22/11/2024

 

 

 

 

108 visualizaciones1 comentario

Entradas recientes

Ver todo

1 Comment


Sílvia Majoral
Sílvia Majoral
Jan 17

Hace tiempo que se habla sobre la necesidad de desarrollar el pensamiento crítico en la escuela. Si los adultos se callan no transmiten ningún espíritu crítico

y muchos adultos se callan

muchos adultos se dejan engullir por las noticias frías y lejanas

por las noticias llenas de bulos e interpretaciones sesgadas.


Nan Goldin utiliza su posición -como hicieron tantos artistasa antes- para denunciar. En este caso para hacer de altavoz del olvidado pueblo palestino


Los maestros también tenemos un espacio privilegiado para ayudar a los niños a adquirir los hàbitos de informarse, de contrastar, de pensar por si mismos, de atreverse a alzar la voz, de sentir empatía y de participar en el mundo.


Like

©2023 escola imaxinada

bottom of page