top of page
  • Foto del escritorescola imaxinada

Creando personaxes I

Actualizado: 27 jul 2022

O debuxo colaborativo é unha ferramenta moi valiosa para crear personaxes de forma lúdica e espontánea, dando espazo á creación de formas e xestos máis persoais sen a presión do que a convención sinala como "bo debuxo".

A acción é moi sinxela. Un narrador le unha frase que describe a característica dun personaxe, neste caso a Pata Marcela. Cada participante debuxa nun papel cun útil trazador ese trazo descrito e logo pasa o papel a outra persoa ao seu lado. De tal forma que se fan tantos debuxos como participantes.

A continuación mostramos o texto que utilizamos (a primeira frase é a presentación, para facernos unha idea do personaxe e non se debuxa).


A pata Xoana

Son Xoana, unha pata parda que vive en Lalín, provincia de Pontevedra.


Nacín coa cabeza ovalada, un pouco aplatanada.

O pescozo basto e forte, xa lle gustaría ao cisne de alí.

Un pico fino, patoso, filtrante de vermes.

Teño uns ollos redondos e pequeniños como luceiros, un en forma de ovo

O outro almendoado.

O corpo redondecho, un tanto picudo

A á, dourada un pouco torta.

A miña pata de pata dereita é pequena como o ollo huevón,

e a esquerda musculosa de nadar contracorrente.

De cola, catro plumas. Non chego a fin de mes.

Ui, tireime un ovo! Grande como o do faisán.

Merézome unha coroa con pluma de pavo real


Una vez finalizados amosamos todosos debuxos e observamos a diversidade de xestos, trazos e formas debuxadas.


Nesta ocasión, continuamos a proposta para crear a nosa pata con outros materiais: cartóns, papeis, e fío. Como técnica de unión empregamos o cosido. O cosido permite unha nova relación cos materiais e o propio fío deixa entrever o proceso levado a cabo. Observamos así que as diferentes técnicas ofrecen diversidade de imaxinarios e procesos.


 

Creando personajes I


El dibujo colaborativo es una herramienta muy valiosa para crear personajes de forma lúdica y espontánea, dando espacio a la creación de formas y gestos más personales sin la presión de lo que la convención señala como "buen dibujo".

La acción es muy sencilla. Un narrador lee una frase que describe una característica de un personaje, en este caso la Pata Marcela, y cada participante dibuja en un papel con un útil trazador ese rasgo descrito y luego pasa el papel a otra persona a su lado. De tal forma que se hacen tantos dibujos como participantes.

A continuación mostramos el texto que utilizamos (la primera frase es la presentación, para hacernos una idea del personaje y no se dibuja).


La pata Xoana

Soy Xoana, una pata parda que vive en Lalín, provincia de Pontevedra.


Nací con la cabeza ovalada, un poco aplatanada.

El cuello basto y fuerte, ya le gustaría al cisne de allí.

Un pico fino, patoso, filtrante de gusanos.

Tengo unos ojos redondos y pequeñitos como luceros, uno en forma de huevo

El otro almendrado.

El cuerpo redondete, un tanto picudo

El ala, dorada un poco torcida.

Mi pata de pata derecha es pequeña como el ojo huevón,

y la izquierda musculosa de nadar contracorriente.

De cola, cuatro plumas. No llego el fin de mes.

Uy, me tiré un huevo! Grande cómo el del faisán.

Me merezco una corona con pluma de pavo real


Una vez finalizados mostramos todos los dibujos y observamos la diversidad de gestos, trazos y formas dibujadas.

En esta ocasión, continuamos la propuesta para crear nuestra pata con otros materiales: cartones, papeles e hilo. Como técnica de unión empleamos el cosido. El cosido permite una nueva relación con los materiales y el propio hilo deja entrever el proceso llevado a cabo. Observamos cómo las diferentes técnicas ofrecen diversidad de imaginarios y procesos creativos.



557 visualizaciones0 comentarios
bottom of page