top of page
  • Foto del escritorescola imaxinada

O debuxo en tres dimensións / El dibujo en tres dimensiones

Actualizado: 1 sept 2022



Neste taller queriamos explorar o debuxo e a percepción das formas en tres dimensións. Do mesmo xeito que en talleres anteriores, o reto que se nos presentaba era deseñar e crear un recurso que facilitase á infancia achegarse ao debuxo como unha acción de exploración, evitando a reprodución de imaxes estereotipadas. Ademais, ese recurso debía ter volume para provocar unha mirada desde todos os ángulos e escapar así da tradicional mirada frontal que asociamos ao debuxo.


Deseñamos para este fin uns modelos de cartón ranurados que se ensamblan con facilidade e permiten xerar, de maneira inmediata, formas escultóricas en tres dimensións. Os modelos de cartón non representan elementos concretos, senón que son formas ambigüas que se abren ao xogo simbólico; que suxiren posibilidades de facer e de ser (un barco, un paxaro, unha planeta...). De novo, o xogo canaliza o descubrimento, a resolución de problemas e o traballo colaborativo.

Realizamos dous talleres diferenciados, un con pezas máis pequenas de cartón, de ente 15 e 20 cms., e outro con pezas máis grandes, de entre 50-80 cms. Para estas últimas empregamos cartón de niño de abella, que é máis resistente. Algunhas pezas pintámolas con pintura negra de lousa, acentuando o contraste entre o material e os útiles trazadores que iamos empregar (carboncillo e xices).


A dinámica en ámbalas dúas propostas é sempre a mesma. Iniciamos o proceso encaixando algunha peza e, a continuación, aos poucos, os nenos e nenas transgreden e exploran as posibilidades do ensamblado das mesmas. Unha vez montadas as formas, os nenos e nenas debuxan sobre o cartón con carboncillos ou xices, potenciando o xogo simbólico.


Taller 1: pezas de cartón de 15 -20 cms.
Taller 2: pezas de cartón de 50 -80 cms.

Tamén levaron a cabo debuxos de observación das formas resultantes, baseados na experiencia persoal con ese elemento. Para iso, incorporamos unha pequena prancha de cartón coa que suxeitan o papel, ampliando as posibilidades de acción con respecto ao corpo, ao grafismo, ao volume e ao espazo. Podemos achegarnos ou afastarnos, debuxar desde numerosos puntos de vista ou desde todos á vez etc.


Os nenos e nenas observan e debuxan unha forma significativa para eles, que non ten que coincidir co modelo de copia realista, centrándose no proceso e aprendendo a valorar a diversidade de resultados.



 

El dibujo en tres dimensiones


En este taller queríamos explorar el dibujo y la percepción de las formas en tres dimensiones. Igual que en talleres anteriores, el reto que se nos presentaba era diseñar y crear un recurso que facilitara a la infancia acercarse al dibujo como una acción de exploración, evitando la reproducción de imágenes estereotipadas. Además ese recurso debía tener volumen, para provocar una mirada desde todos los ángulos y escapar así de la tradicional mirada frontal que asociamos al dibujo.


Diseñamos para este fin unas plantillas de cartón ranuradas que se ensamblan con facilidad y permiten generar, de manera inmediata, formas escultóricas en tres dimensiones. Las plantillas de cartón no representan elementos concretos, sino que son formas ambigüas que se abren al juego simbólico; que sugieren posibilidades de hacer y de ser (un barco, un pájaro, una planeta...). De nuevo, el juego canaliza el descubrimiento, la resolución de problemas y el trabajo colaborativo.

Realizamos dos talleres, uno con piezas más pequeñas de cartón, de ente 15 y 20 cms, y otras más grandes de entre 50-80 cms. Para estas últimas utilizamos cartón de nido de abeja, que es más resistente. Algunas piezas las pintamos con pintura negra y de pizarra, acentuando el contraste entre el material y los útiles trazadores que íbamos a emplear (carboncillo y tizas).


La dinámica en ambas propuestas es siempre la misma. Iniciamos el proceso ensamblando alguna pieza y, a continuación, poco a poco, los niños y niñas transgreden y exploran las posibilidades del ensamblado de las mismas. Una vez montadas las formas, los niños y niñas dibujan sobre el cartón con carboncillo o tizas, potenciando el juego simbólico.


Taller 1: piezas de cartón de 15 -20 cms.
Taller 2: piezas de cartón de 50 -80 cms.

También se llevaron a cabo dibujos de observación de las formas resultantes, basados en la experiencia personal ante ese elemento. Para ello incorporamos una pequeña plancha de cartón con la que sujetan su papel, ampliando las posibilidades de acción con respecto al cuerpo, el grafismo, el volumen y el espacio. Podemos acercarnos o alejarnos, dibujar desde numerosos puntos de vista o desde todos a la vez, etc.


Los niños y niñas observan y dibujan una forma significativa, que no tiene que coincidir con el modelo de copia realista, centrándose en el proceso y aprendiendo a valorar la diversidad de resultados.







487 visualizaciones0 comentarios
bottom of page